تأثیر انگیزش فردی و سرمایه ی اجتماعی معلمان بر تمایل آن ها برای اشتراک گذاری دانش ضمنی و آشکار

امروزه به دلیل اهمیت دانش در دنیای رقابتی، شناخت نحوه­ی بهبود و توسعه­ی اشتراک­گذاری دانش کارکنان به یک امر حیاتی تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر انگیزش فردی و سرمایه­ی اجتماعی معلمان بر تمایل آن­ها برای به اشتراک گذاشتن دانش ضمنی و آشکار صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده­ها، توصیفی از نوع همبستگی و به طور خاص از نوع الگویابی علّی است. جامعه­ی آمار را تمامی معلمان مدارس راهنمایی دولتی شهر ایلام تشکیل داده است. با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای و به کمک جدول کرجسی و مورگان (1970) تعداد 225 معلم به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار­ گرفتند که در نهایت 180 پرسشنامه به صورت کامل عودت داده شد. جهت جمع­آوری داده­ها از سه پرسشنامه­ی استاندارد تمایل کارکنان به اشتراک­گذاری دانش بوک و همکاران (2005)، پرسشنامه­ی انگیزش فردی واسکو و فرج (2005)، و پرسشنامه­یسرمایه­ی اجتماعی معلمان چاو و چان (2008) استفاده شد. اطلاعات حاصل از آن­ها در قالب­ یک الگوی علی با استفاده از نرم­افزار SMART-PLS آزمون شد و نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی واریانس تمایل به اشتراک­گذاری دانش ضمنی و صریح را به­صورت معناداری تبیین می‌کند. نتایج همچنین نشان داد که پاداش‌های سازمانی بر تمایل معلمان برای اشتراک­گذاری دانش ضمنی کارکنان دارای تأثیر منفی­ و بر تمایل آن­ها برای اشتراک­گذاری دانش آشکار دارای تأثیر مثبت است. در نهایت نتایج نشان داد که متغیرهای سه­گانه همکاری و ارتباط متقابل، لذت و رضایت، و سرمایه­ی اجتماعی در بهبود تمایل معلمان جهت اشتراک‌گذاری دانش آشکار و ضمنی، تأثیر معناداری دارند. به­علاوه تأثیر این عوامل بر قصد به اشتراک‌گذاری دانش ضمنی، نسبت به دانش آشکار، بیشتر است.